W związku z występowaniem od dnia 31 grudnia 2019 roku ognisk wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 u drobiu na terenie kraju, Powiatowy Lekarz Weterynarii informuje hodowców drobiu o obowiązku spełnienia wymagań określonych w Rozporządzeniu Ministra Rolnictw i Rozwoju Wsi z dnia 4 kwietnia 2017 roku w sprawie zarządzenia środków związanych z wystąpieniem wysoce zjadliwej grypy ptaków ( Dz. U. z 2017 roku poz 722).
POWIATOWY LEKARZ WETERYNARII W ŚWIDNICY W ZWIĄZKU Z AKTUALNĄ SYTUACJĄ EPIZOOTYCZNĄ DOTYCZĄCĄ ASF U ŚWIŃ NA TERENIE RP ZAPRASZA WSZYSTKICH HODOWCÓW TRZODY CHLEWNEJ Z POWIATU ŚWIDNICKIEGO DO ZAPOZNANIA SIĘ Z NAJNOWYSZMI INFORMACJAMI O BIOASEKURACJI GOSPODARSTW UTRZYMYJĄCYCH ŚWINIE.
INSPEKTORZY PIW ŚWIDNICA UDZIELAJĄ INFORMACJI OD PONIEDZIAŁKU DO PIĄTKU W GODZINACH OD 7.00 DO 15.00 PRZY UL. WAŁBRZYSKIEJ 25 – 27 W ŚWIDNICY.
Powiatowy Lekarz Weterynarii w Świdnicy informuje, że w dniu 10.04.2019 r. (środa) o godzinie 10.00 w siedzibie Powiatowego Inspektoratu Weterynarii w Świdnicy przy ul. Wałbrzyskiej 25/27, odbędzie się szkolenie teoretyczne z zakresu: ubój zwierząt w gospodarstwie w celu produkcji mięsa przeznaczonego na użytek własny.
Przedmiotowe szkolenie jest bezpłatne.
Szkolenie kończy się wydaniem zaświadczenia potwierdzającego jego odbycie. W celu uzyskania zaświadczenia niezbędne jest wypełnienie wniosku umieszczonego poniżej oraz okazanie się dowodem opłaty skarbowej zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit b ustawy o opłacie skarbowej (Dz.U. z 2018 r. poz. 1044 z późn. zm.) i pkt 21 załącznika do tej ustawy uiszczonej na konto:
Gmina Miasto Świdnica
ul. Armii Krajowej 49
58-100 Świdnica
Praktyczne wskazówki dla rolników w przypadku konieczności uboju zwierząt gospodarskich kopytnych poza rzeźnią
Ubój z konieczności zwierząt gospodarskich kopytnych poza rzeźnią dotyczy sytuacji, gdy zdrowe zwierzę, np. świnia, owca, koza, krowa, czy koń, ulegnie wypadkowi, np. złamie kończynę, kręgosłup, lub też ulegnie innemu urazowi, który uniemożliwia mu naturalne poruszanie się i tym samym transport do rzeźni. W takiej sytuacji istnieje możliwość uratowania wartości rzeźnej zwierzęcia.
Pytanie 1. Co należy zrobić, gdy zdrowe zwierzę ulegnie wypadkowi ?
W pierwszej kolejności należy jak najszybciej wezwać lekarza weterynarii zajmującego się leczeniem zwierząt gospodarskich, który stwierdzi czy zwierzę powinno być leczone, poddane ubojowi z konieczności, czy też uśmiercone.
Pytanie 2. Co należy zrobić, jeżeli wezwany lekarz weterynarii stwierdzi, że zwierzę może być poddane ubojowi z konieczności ?
a) Należy skontaktować się z najbliższą rzeźnią celem ustalenia, czy istnieje możliwość przyjęcia tuszy i narządów wewnętrznych zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności.
Tusza zwierzęcia wraz z przynależnymi do niej narządami wewnętrznymi musi być przewieziona do rzeźni, gdzie urzędowy lekarz weterynarii dokona badania poubojowego i wyda ocenę przydatności mięsa do spożycia przez ludzi. Wydanie takiej oceny jest warunkiem koniecznym wprowadzenia mięsa na rynek, tj. oferowania do sprzedaży i tym samym uratowania wartości rzeźnej zwierzęcia.
b) Należy poddać zwierzę ubojowi z konieczności.
Pytanie 3. Kto może dokonać uboju z konieczności ?
Ubój z konieczności powinien być dokonany przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje, tj. takie same jak w przypadku uboju zwierząt w rzeźni.
Pytanie 4. W jaki sposób i w jakich warunkach powinien odbyć się ubój z konieczności ?
W przypadku uboju zwierząt z konieczności poza rzeźnią posiadacz zwierząt jest zobowiązany do podjęcia wszelkich koniecznych działań, aby jak najszybciej dokonać uboju zwierzęcia, w tym dołożyć starań, aby podczas uboju i działań z nim związanych oszczędzić zwierzętom wszelkiego niepotrzebnego bólu, niepokoju i cierpienia.
Należy spełnić wymagania dotyczące ochrony zwierząt podczas uboju. Zwierzę powinno być ogłuszone i wykrwawione zgodnie z przepisami określonymi w rozporządzeniu Rady nr 1099/2009 przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje.
Po uboju tusza powinna być wykrwawiona. W miejscu dokonania uboju można również, pod nadzorem wezwanego lekarza weterynarii, usunąć z tuszy żołądek oraz jelita
zwierzęcia. Usunięte narządy należy oznakować (w sposób umożliwiający ich identyfikację z daną tuszą) i wraz z tuszą przewieźć do rzeźni.
Pytanie 5. Jakie dokumenty muszą być dostarczone do rzeźni wraz z tuszą i narządami wewnętrznymi zwierzęcia ?
Do rzeźni wraz z tuszą i narządami wewnętrznymi zwierzęcia muszą być dostarczone następujące dokumenty:
oświadczenie rolnika – stwierdzające tożsamość zwierzęcia oraz zawierające informacje na temat weterynaryjnych produktów leczniczych lub innych środków, jakie podawano zwierzęciu lub wobec niego stosowano, z wyszczególnieniem dat podawania i okresów karencji;
zaświadczenie lekarza weterynarii – stwierdzające korzystny wynik badania przedubojowego, datę i czas przeprowadzenia tego badania, przyczynę dokonania uboju z konieczności oraz informację na temat leczenia, jakiemu poddane było to zwierzę.
Pytanie 6. W jakich warunkach tusza wraz z narządami wewnętrznymi zwierzęcia powinna być przewieziona do rzeźni ?
Tusza zwierzęcia wraz z przynależnymi do niej narządami wewnętrznymi powinna być przewieziona do rzeźni w warunkach higienicznych i najszybciej jak to możliwe. Jeżeli transport potrwa dłużej niż 2 godziny od chwili dokonania uboju zwierzęcia, należy zapewnić warunki chłodnicze dla przewożonej tuszy i narządów wewnętrznych. W przypadku, gdy warunki klimatyczne na to pozwolą, nie ma konieczności poddawania chłodzeniu tusz i narządów wewnętrznych.
Pytanie 7. Co się stanie jeśli lekarz weterynarii uzna, że nie może być przeprowadzony ubój z konieczności ?
Lekarz weterynarii może stwierdzić, że zwierzę powinno być leczone, albo uśmiercone.
W przypadku gdy podjęta jest decyzja o uśmierceniu zwierzęcia, to:
1) uśmiercanie przeprowadza lekarz weterynarii przez podanie środka usypiającego,
2) tusza może być:
a) poddana utylizacji lub
b) za zgodą urzędowego lekarza weterynarii przeznaczona do skarmiania mięsożernych zwierząt futerkowych (jeżeli chce się uzyskać taką zgodę, należy skontaktować się z powiatowym lekarzem weterynarii).
Ponadto, w przypadku zdrowych zwierząt kopytnych, które uległy wypadkowi, takich jak świnia, owca, koza lub cielę do 6 miesiąca życia, możliwe jest przeprowadzenie uboju zwierzęcia w celu pozyskania mięsa na własne potrzeby. Przy przeprowadzaniu takiego uboju nie jest konieczna obecność lekarza weterynarii, niemniej jednak pozyskane mięso nie może być oferowane do sprzedaży.
Pytanie 8. Co należy zrobić, jeśli nie znajdzie się rzeźni, który zgodziłaby się na przyjęcie tuszy wraz z narządami wewnętrznymi zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności ?
W tej sytuacji rolnik może zdecydować się na leczenie zwierzęcia, uśmiercenie go bądź przeprowadzenie uboju w celu pozyskania mięsa na własne potrzeby. Jeśli nastąpi śmierć zwierzęcia, zwłoki należy poddać utylizacji, w tym przypadku koszty utylizacji pokrywa Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Pytanie 9. Czy w każdym przypadku prawidłowo przeprowadzonego uboju z konieczności można zagwarantować, że zostanie uratowana wartość rzeźna zwierzęcia ?
Mięso pozyskane ze zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności, w każdym przypadku poddawane jest badaniu poubojowemu przeprowadzonemu przez urzędowego lekarza weterynarii w rzeźni. Badanie to ma na celu dokonanie oceny, czy mięso jest zdatne, czy też niezdatne do spożycia przez ludzi, zanim zostanie wprowadzone na rynek.
Wartość rzeźna zwierzęcia zostanie uratowana w przypadku, gdy tusza zostanie oceniona jako zdatna do spożycia przez ludzi.
Natomiast gdy tusza zostanie oceniona jako niezdatna do spożycia przez ludzi, poddawana jest utylizacji (kto ponosi koszt utylizacji zależy od umowy jaka została zawarta pomiędzy rolnikiem a podmiotem prowadzącym rzeźnię) bądź za zgodą urzędowego lekarza weterynarii przeznaczona jest do skarmiania mięsożernych zwierząt futerkowych.
Pytanie 10. Czy w przypadku uboju z konieczności wymagane jest powiadomienie Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa?
W każdym przypadku przeprowadzenia uboju z konieczności zwierząt z gatunku bydło, owce, kozy lub świnie, konieczne jest powiadomienie o tym zdarzeniu Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Należy pamiętać, że ubój bydła, owcy lub kozy należy zgłosić w terminie 7 dni od dnia dokonania uboju z konieczności. Ubój świni należy zgłosić również w terminie 7 dni od dnia dokonania uboju z konieczności (art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt – Dz. U. z 2017r. poz. 546 z późn.zm.). Natomiast na terenach objętych restrykcjami w związku z afrykańskim pomorem świń termin na przekazanie informacji wynosi 2 dni w przypadku uboju z konieczności świń (art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt – Dz. U. z 2017 r. poz. 546 z późn.zm.).
Bioasekuracja w gospodarstwach utrzymujących trzodę chlewną, została wprowadzona na terenie całego kraju za sprawą publikacji w dniu 13 lutego 2018r. w Dzienniku Ustaw rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 9 lutego 2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie środków podejmowanych w związku z wystąpieniem afrykańskiego pomoru świń (Dz. U. poz. 360). – czytaj niżej.
Aktualne informacje związane z nowymi zasadami bioasekuracji w gospodarstwach utrzymujących trzodę chlewną oraz najważniejsze informacje dotyczące afrykańskiego pomoru świń – kliknij w poniższe linki:
Rozporządzenie wprowadza dla posiadaczy świń w całym kraju m.in. następujące obowiązki, których celem jest ograniczenie ryzyka przeniesienia wirusa ASF do chlewni:
prowadzenia rejestru środków transportu do przewozu świń wjeżdżających na teren gospodarstwa oraz rejestru wejść osób do pomieszczeń, w których są utrzymywane świnie,
zabezpieczenia budynku, w którym są utrzymywane świnie, przed dostępem zwierząt wolno żyjących oraz domowych,
utrzymywania świń w odrębnych, zamkniętych pomieszczeniach, w których są utrzymywane tylko świnie, mających oddzielne wejścia oraz niemających bezpośredniego przejścia do innych pomieszczeń, w których są utrzymywane inne zwierzęta kopytne,
wykonywania czynności związanych z obsługą świń wyłącznie przez osoby, które wykonują te czynności tylko w danym gospodarstwie,
stosowania przez osoby wykonujące czynności związane z obsługą świń, przed rozpoczęciem tych czynności, środków higieny niezbędnych do ograniczenia ryzyka szerzenia się afrykańskiego pomoru świń, w tym mycie i odkażanie rąk oraz oczyszczanie i odkażanie obuwia,
bieżącego oczyszczania i odkażania narzędzi oraz sprzętu wykorzystywanych do obsługi świń,
używania przez osoby wykonujące czynności związane z obsługą świń odzieży ochronnej oraz obuwia ochronnego przeznaczonego wyłącznie do wykonywania tych czynności,
wyłożenia mat dezynfekcyjnych przed wejściami do pomieszczeń, w których są utrzymywane świnie, i wyjściami z tych pomieszczeń, a także stałe utrzymywanie tych mat w stanie zapewniającym utrzymanie skuteczności działania środka dezynfekcyjnego,
sporządzenia przez posiadaczy świń spisu posiadanych świń oraz bieżącego aktualizowania tego spisu,
zabezpieczenia wybiegu dla świń podwójnym ogrodzeniem o wysokości wynoszącej co najmniej 1,5 m, związanym na stałe z podłożem – w przypadku utrzymywania świń w gospodarstwie w systemie otwartym,
karmienia świń paszą zabezpieczoną przed dostępem zwierząt wolno żyjących.
Spełnienie wprowadzanych wymagań dla gospodarstw pozwoli na znaczące zmniejszenie ryzyka przeniesienia ASF do gospodarstwa, w którym utrzymywane są świnie.
W opublikowanym rozporządzeniu zniesiono zakaz utrzymywania drobiu w zamknięciu.
Zgodnie z nowym rozporządzeniem należy bezwzględnie przestrzegać poniższych zakazów i nakazów:
zakazuje się:
a) pojenia drobiu oraz ptaków utrzymywanych przez człowieka wodą ze zbiorników, do których dostęp mają dzikie
ptaki,
b) wnoszenia i wwożenia na teren gospodarstwa, w którym jest utrzymywany drób, zwłok dzikich ptaków lub tusz
ptaków łownych;
nakazuje się:
a) utrzymywanie drobiu w sposób ograniczający jego kontakt z dzikimi ptakami,
b) zgłaszanie do powiatowego lekarza weterynarii miejsc, w których jest utrzymywany drób lub inne ptaki,
z wyłączeniem ptaków utrzymywanych stale w pomieszczeniach mieszkalnych,
c) utrzymywanie drobiu w sposób wykluczający jego dostęp do zbiorników wodnych, do których dostęp mają dzikie
ptaki,
d) przechowywanie paszy dla ptaków w sposób zabezpieczający przed kontaktem z dzikimi ptakami oraz ich odchodami,
e) karmienie i pojenie drobiu oraz ptaków utrzymywanych w niewoli w sposób zabezpieczający paszę i wodę przed
dostępem dzikich ptaków oraz ich odchodami,
f) wyłożenie mat dezynfekcyjnych przed wejściami i wyjściami z budynków inwentarskich, w których jest utrzymywany
drób, w liczbie zapewniającej zabezpieczenie wejść i wyjść z tych budynków – w przypadku ferm,
w których drób jest utrzymywany w systemie bezwybiegowym,
g) stosowanie przez osoby wchodzące do budynków inwentarskich, w których jest utrzymywany drób, odzieży
ochronnej oraz obuwia ochronnego, przeznaczonych do użytku wyłącznie w danym budynku – w przypadku
ferm, w których drób jest utrzymywany w systemie bezwybiegowym,
h) stosowanie przez osoby wykonujące czynności związane z obsługą drobiu zasad higieny osobistej, w tym mycie
rąk przed wejściem do budynków inwentarskich,
i) oczyszczanie i odkażanie sprzętu i narzędzi używanych do obsługi drobiu przed każdym ich użyciem,
j) powstrzymanie się przez osoby, które w ciągu ostatnich 72 godzin uczestniczyły w polowaniu na ptaki łowne, od
wykonywania czynności związanych z obsługą drobiu,
k) dokonywanie codziennego przeglądu stad drobiu wraz z prowadzeniem dokumentacji zawierającej
w szczególności informacje na temat liczby padłych ptaków, spadku pobierania paszy lub nieśności.
Traci moc rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 grudnia 2016 r. w sprawie zarządzenia środków związanych z wystąpieniem wysoce zjadliwej grypy ptaków (Dz. U. z 2016r. poz. 2091).
Powiatowy Lekarz Weterynarii w Świdnicy przekazuje poniżej informację Głównego Lekarza Weterynarii opublikowaną w dniu 9 marca 2017 r.:
“Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi informuje, że w dalszym ciągu obowiązuje nakaz utrzymywania drobiu w odosobnieniu w zamkniętych obiektach budowlanych lub innych miejscach przetrzymywania, w sposób uniemożliwiający kontakt z innymi ptakami, także dzikimi.
Wytyczne te mają swoje zastosowanie również w przypadku:
– chowu wybiegowego, tradycyjnego chowu wybiegowego oraz chowu wybiegowego bez ograniczeń w odniesieniu do produkcji mięsa drobiowego;
– chowu na wolnym wybiegu w odniesieniu do produkcji jaj.
Podczas okresu ograniczenia w dostępie drobiu do wybiegu na otwartej przestrzeni, nieprzekraczającego dwunastu tygodni, zgodnie z przepisami unijnymi, drób oraz jaja spożywcze pochodzące z chowu zgodnego z wymienionymi metodami, mogą nadal być wprowadzane do obrotu ze specjalną informacją na temat metody chowu.
Okres dwunastu tygodni upływa 21 marca 2017 r. (licząc od dnia wejścia w życie rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 20 grudnia 2016 r. w sprawie zarządzenia środków związanych z wystąpieniem wysoce zjadliwej grypy ptaków).
Po 21 marca br. znakowanie jaj i mięsa na zasadach wskazanych w przepisach dotyczących wolnowybiegowego utrzymania drobiu będzie możliwe pod warunkiem przetrzymywania drobiu w wolierach lub w zadaszonych miejscach z ogrodzeniem sięgającym od krawędzi dachu do podłoża. Jednakże, w przypadku, gdy karmienie i pojenie drobiu odbywa się poza budynkiem, zgodnie z § 1 ust 1, pkt 2 lit. f rozporządzenia, miejsce karmienia musi być bezwzględnie zadaszone na całej swej powierzchni.
Aktualizacja:
Zgodnie z wykładnią Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi krótkie obloty gołębi w najbliższym sąsiedztwie gołębnika należy jednoznacznie traktować jako dopuszczone loty treningowe. Po ich zakończeniu gołębie muszą nadal być przetrzymywane w odpowiednim odosobnieniu.
W związku z potwierdzeniem wystąpienia wysoce zjadliwej grypy ptaków podtypu H5N8 na terenie kraju, w tym na terenie województwa dolnośląskiego, w stadach drobiu oraz u ptactwa dzikiego, Powiatowy Lekarz Weterynarii w Świdnicy zwraca się z apelem do mieszkańców o powstrzymanie się od:
wycieczek i spacerów, w szczególności ze zwierzętami, w miejscach bytowania ptaków wodnych
dokarmiania dzikiego ptactwa wodnego, celem ograniczenia jego skupisk, które sprzyja ewentualnemu rozprzestrzenianiu się choroby
Wirus wysoce zjadliwej grypy ptaków (HPAI), podtypu H5N8 – nie jest groźny dla ludzi, ale jest bardzo szkodliwy dla gospodarki i niebezpieczny dla Waszych gospodarstw.
Główną przyczyną rozprzestrzeniania się wirusa grypy ptaków H5N8 są zarażone dzikie ptaki. Niestety przyczyną bywa też człowiek i dlatego przypominamy o podstawowych zasadach postępowania.
Należy bezwzględne przestrzegać zasad bioasekuracji:
przetrzymywać drób w przeznaczonych do tego celu pomieszczeniach bez możliwości swobodnego poruszania się po otwartym wybiegu;
zabezpieczyć paszę dla drobiu przed dostępem zwierząt dzikich;
nie karmić drobiu na zewnątrz budynków, w których drób jest utrzymywany;
nie poić drobiu oraz ptaków utrzymywanych przez człowieka wodą ze zbiorników, do których dostęp mają dzikie ptaki;
stosować w gospodarstwie odzież i obuwie ochronne oraz po każdym kontakcie z drobiem lub dzikimi ptakami umyć ręce wodą z mydłem;
stosować maty regularnie nasączane aktywnym środkiem dezynfekcyjnym w wejściach i wyjściach z budynków, w których utrzymywany jest drób.
Przypominamy też, że za brak stosowania zasad bioasekuracji będą nakładane kary administracyjne.
Należy niezwłocznie zgłaszać każdy przypadek podejrzenia wystąpienia choroby zakaźnej drobiu (np. nagły spadek nieśności; nagłe zwiększone padnięcia drobiu) do odpowiednich osób i instytucji (powiatowy lekarz weterynarii, lekarz weterynarii prywatnej praktyki, wójt/burmistrz/prezydent miasta).
Jak dotychczas nie stwierdzono na świecie ani jednego przypadku zakażenia wirusem podtypu HPAI/H5N8 u człowieka, a w chwili obecnej uważa się, że choroba ta nie stanowi zagrożenia epidemiologicznego.
W związku z przypadkami wystąpienia wysoce zjadliwej grypy ptaków(HPAI) podtypu H5N8 na terenie kraju, Powiatowy Lekarz Weterynarii we Świdnicy, na podstawie niżej wymienionego rozporządzenia przypomina hodowcom między innymi o:
nakazie zgłaszania do powiatowego lekarza weterynarii miejsc, w których jest utrzymywany drób lub inne ptaki, z wyłączeniem ptaków utrzymywanych stale w pomieszczeniach mieszkalnych. (DRUK ZGŁOSZENIA)
nakazie odosobnienie drobiu lub innych ptaków w gospodarstwie, w szczególności w zamkniętych obiektach budowlanych lub innych miejscach, w sposób uniemożliwiający kontakt z drobiem lub innymi ptakami utrzymywanymi w innych gospodarstwach oraz ograniczający ich kontakt z dzikimi ptakami
nakazie zgłaszanie co najmniej na 24 godziny przed przemieszczeniem, informacji o planowanym przemieszczeniu przesyłek drobiu
nakazie wyłożenie mat dezynfekcyjnych przed wejściami i wyjściami z budynków inwentarskich, w których jest utrzymywany drób, a w przypadku braku niecek dezynfekcyjnych – przed wjazdami i wyjazdami z gospodarstwa, w którym jest utrzymywany drób, oraz stałe utrzymywanie wyłożonych mat lub niecek dezynfekcyjnych w stanie zapewniającym skuteczne działanie środka dezynfekcyjnego
Każdy posiadacz drobiu zobowiązany jest do zawiadomienia organu Inspekcji Weterynaryjnej albo lekarza weterynarii o wystąpieniu u drobiu następujących objawów klinicznych:
zwiększonej śmiertelności;
znaczącego spadku pobierania paszy i wody;
objawów nerwowych takich jak: drgawki, skręty szyi, paraliż nóg i skrzydeł, niezborność ruchów;
duszności;
sinicy i wybroczyn;
biegunki;
nagłego spadku nieśności.
Treść całego rozporządzenia z wszystkimi zakazami i nakazami dostępna jest do pobrania pod poniższym linkiem:
